“Give me yesterday’s bread, this day’s flesh, and last year’s cider.”

Benjam Franklin

Vanaf zo ongeveer de eerste dag dat wij met het importeren van wijn begonnen, zijn wij op zoek geweest naar een cider die ons zou bekoren. Geïnspireerd door de geweldige ciders van Eric Bordelet heeft het lang geduurd voordat wij die cider vonden. Begin 2017 was het eindelijk raak. Wij (ver)dwaalden wat op een wijnbeurs in de Loire en stonden toen plotseling voor de kraam van Julien Thurel. Hij vroeg ons of wij wat wilden proeven, vonden eindelijk dat waar wij al zo lang naar op zoek waren en niet veel later plaatsten wij onze eerste bestelling. 

Iets ten noordoosten van Orléans, aan de rand van het bos, staan de appelgaarde van Julien. Vanaf dag één bewerkt hij deze biologisch. Zijn appel- en perenbomen worden bestoven door de bijen die zijn vriendin houdt. Ook plant hij nieuwe bomen, altijd een mix van verschillende appel- en perensoorten, waarvan het nog vele jaren duurt voordat zij (voldoende) vrucht zullen dragen. Je kan dus gerust stellen dat Julien van plan is nog heel lang cider te maken.

Julien Thurel in zijn cave

Al het fruit wordt met de hand geoogst. Meestal maakt Julien drie passages door de boomgaarden zodat hij alleen het fruit oogst dat perfect rijp is. Na de oogst wordt het fruit 10- tot 30 dagen verder gerijpt met behulp van de oostenwind in een beschutte buitenplaats. Deze veroudering zorgt ervoor dat de smaak van het fruit intensifieert en bevordert de extractie van het sap gedurende het persen. Hij perst en fermenteert iedere appel- en peren variëteit afzonderlijk. Fermentatie geschiedt in roestvrijstalen tanks met behulp van slechts inheemse wilde gisten, zonder toevoegingen. Na de fermentatie mengt hij de sappen en rijpen deze verder tot het moment van bottelen. De secundaire gisting vindt plaats in de fles en deze degorgeert Julien niet. Hij is van mening dat de gistcellen zijn ciders in staat stellen langer fris te blijven en bovendien zorgen zij voor een verdere verdieping van de smaak.

Dit alles resulteert in ‘wijnachtige’, complexe en gestructureerde ciders en poirés die moeiteloos wedijveren met het beste dat er op dit moment in Frankrijk wordt geproduceerd. Wij merken bovendien dat zijn ciders ieder jaar (nog) beter worden. Julien is nog lang niet klaar en wij ook zeker niet met hem. Op die beurs hebben wij Julien overigens nooit meer gezien, het was kennelijk voorbestemd zo te zijn.